Vulkanen in costa rica.....

   daar zijn we weer.....
We zitten inmiddels in Amerika met ons campertje van bijna 7,5 meter. Maar eerst nog even over costa Rica: 

Monteverde was geweldig!! Diecko heeft samen met Donald de ziplines gedaan. Het waren er 18 stukken. De laatste was 1km lang over het oerwoud. Diecko was de jongste en vond het super cool. Daarvoor hadden we een hike gedaan over de 'hangjongeren bridges'. Op de weg terug van de ziplines viel Diecko in het busje terug al in slaap . Met Else ben ik intussen kikkers en slangen gaan kijken in een reptielenhuis.. die waren zo cool dat we met Diecko nog een keer terug moesten s middags. 
Van Monteverde zijn we naar Arenal gegaan, hier is dé vulkaan. De vulkaan waar Diecko zn hele klas wel 4x over verteld heeft! 
Wegrijdend uit Monteverde bleek dat we eerst weer een eind over een gravel road moesten. (Op de heenweg hadden we de lange bumpy road genomen, volgens een local de  'wrong road' dus we hadden begrepen dat er een asfaltweg was, aka de good road. Maar de good one, was net zo bumpy alleen iets minder lang...)
Na een lange en mooie rit kwamen we bij het eerste stadje aan, en daarmee de reclame borden voor de restaurants: biergarten, sauerkrauthaus, bratwurst, oktoberfest....... geen grapje! Tico's zijn dus weg vd Duitse keuken en das hier echt een treat.....Wij zijn doorgereden.  

En daar zagen we de vulkaan. Niet in de wolken, gewoon goed te zien!!!: we hadden gehoord dat je de vulkaan ongeveer 3 weken per jaar echt kunt zien en dat ie de rest vd tijd omgeven is door wolekn. Dus wij als een dolle de auto uit met de camera in de aanslag. 10 foto's later konden we weer door. 
In La fortuna bij Arenal, zaten we in een hotel met hot tubs. Diecko geloofde dat de baden verwarmd werden door de lava van de vulkaan. D en E waren helemaal blij met lekker warm water, een groot zwembad én andere nederlanders! De volgende dag werden we wakker en keken we naar de vulkaan: wéér super goed te zien, nog maar 10 fotos gemaakt. En toen natuurlijk de vulkaan op: alles is overal betaald dus we hadden onze park- entrance gekocht en ons eerste hike(je) gedaan. Toen was t lunchtijd en dachten we slim te zijn om eerst te gaan lunchen en dan terug te komen om de lavastromen te bekijken. De lunch was gezellig (En vulkaan goed te zien, nog maar weer 5 fotos) dus duurde wat langer.....toen we terug kwamen, bleek het park alweer gesloten te zijn! Oeps dat was een duur eerste hikeje. En geen lavastromen gezien... 
De volgende ochtend hoorden we van de andere nl'ers dat de lavastromen vies tegenvielen. Dus die hebben we toen maar gelaten voor wat het was. We merkten dat de kids moe waren en geen zin hadden in wandelen, dus een zwembad dag. Omdat we zo lang de tijd hebben is het heel fijn om die te kunnen nemen. En, je raadt t al, vulkaan heel goed te zien...nee, geen fotos meer gemaakt ☺. 

Na Arenal op naar de volgende highlight van CR, manuel antonio, een national park aan het strand, met de mooiste stranden. Onderweg kwamen we hij Tarcoles over crocodile bridge: onder de brug liggen (enorme) wilde krokodillen. 

Na ruim 5 uur rijden kwamen we bij Manuel Antonio aan. Het temperatuurverschil was groot, van de droge berg lucht, naar vochtige tropische temperaturen. Van onze host begrepen we dat er, als je naar het patk rijdt, mensen langs de kant vd weg staan die je sibnalen dat je er bent, maar dat je gewoon alsmaar door moest rijden. 'Iedereen negeren, en de laatste parking nemen.', met die boodschap gingen we op weg. En idd veel mannen die seinden dat we moesten stoppen, etc. Dus wij reden door, en door en door. Tót letterlijk het einde vd weg en het begin vh park...... en dát was nou net iets te ver, want daar vroegen ze of we invalide waren dat we zo ver door waren gereden. . Stukkie terug dus. 
In MA gingen we voor het eerst met een gids op pad. Hij nam een telelens mee en zorgde ervoor dat we veel dieren hebben gezien; luiaards, aapjes, krabben, spinnen, duizenpoten, iguana's, wasberen, slangen. Etc. Else was het meest onder de indruk van termieten die hun huizen met spuug en poepjes maken, dus zij heeft vooral mieren gezocht. 
Het strand was idd prachtig, dus daar bleven we de hele middag, met steeds iemand bij de tas anders jatten de wasbeertjes of apen je eten. 
Na MA naar jaco, een kustplaatsje waar we weer een lekker hotel met zwembad hadden en bij t strand met de film.....
Daarna doorgereden naar orosi. Eigenlijk wilden we naar de vulkaan Poas, maar die is sinds April weer actief, en dus afgesloten. We wilden wel graag nog een vulkaan van dichtbij zien dus besloten we naar irazú te gaan. Die is sinds 2010 niet meer actief en kun je dus van dichtbij te bekijken. Deze vulkaan heeft een prachtig kratermeer met fel groen water. 

Eerst naar Orosi waar vandaan we naar de vulkaan konden. In orosi was een groot voetbalveld waar een man met krijt de lijnen aan het zetten was voor de voetbalwedstrijd van die avond. Diecko mocht wel even voetballen en vond dat super tof. Sebastian, een lokaal jongetje, kwam ook nog even voetballen en na elk goal rende hij als Ronaldo juichend over het hele veld. Diecko vond het maar lang duren elke keer. 

Anyways, naar de vulkaan Irazu. Daar bleek het kratermeer maar 3 dgn per jaar te zien te zijn en dit waren niet die drie dagen. Gelukkig wel lava stromen gezien! 

Na dit laatste stopje zat Costa Rica erop, tijd om naar Amerika te gaan. 

Ovr een paar dagen meer over Californië, waar het echt geweldig is!....met heel weinig internet (we zitten nu in een lodge midden in sequoia national park, waar ze wifi hebben)